گنجینه شعر داوود خوانساری

اگر که مهر شما عاشقان جوانه زند

غریبی را ز دست ظالمی گر تو رها سازی 

 هر آنکه تن به آب جفا شستشو کند

بشنو از قاعده مکتب عرفانی عشق یاز میلاد مبارک صنم ثانی عشق عشق پاک مولود قدم بر کره خاک نهاد اول مهر شد و دفتر عرفانی عشق تا شروع کرد به مکتب الف و لام و میم عرشیان دیده مه یار دبستانی عشق جبرئیل از بر معبود ضعف لاک رسید برگرفت و به جهان نخبه یزدانی عشق برد تا آخرش بر این نوگل بی همتایی تا نویسد به دلش سوره قرانی عشق تا رسید او بحث ما جمله ملایت گفتند آفرین بادبرین طلعت نورانی عشق فطرس از دیدن رویش شتابان می گردید گفته این است که دارد دل رحمانی عشق متوسل به شه کشور دل میگردم بلکه آزاد شوم از غم زندانی عشق چون رهایش از این ولوله و شور و نوا گوید ای وای از این شرح پریشانی عشق قدسیان بر سر و دستش همگی بوسه ن همچنان پادشه و رهبر عشق بر در کاخ جلالش ملک و جن و بشر سجده کردند برآن سر سلیمانی عشق ده صبور است روی حقوق و چنان ابراهیم و بحر است فروشنده و طوفانی عشق بر سر دوشنبی جای دومش پیدا این بود قصه ای از خلقت ربانی عشق شده معلوم به جن و ملک و خلق جهان جز حسین نیست کسی لایق سلطانی عشق حسین دست توسل زده‌ایم دامن تو خادم درگه تو ملت ایران ای عشق گرچه داوود سنایی تو به حق کم گوید چون او را نیست بدان سر سخندانی عشق داوود خوانساری نغمه های داوود ۹۲ ولادت حضرت امام حسین علیه السلام

مریض عشق توام من دوا نمی خواهم به درد عشق تو راضی شفا نمی خواهم هم اگر به گوشه چشمی نظر کنی بر من دیگر که از کس دیگر وفا نمیخواهم کنون که طی شده عمرم و حسرت رویت باغ سبز بهاری سفال نمیخواهم چنین که برده ای از دل قرار از سر هوش نوید ملک بهشت و بقا نمی خواهم هم چو پرتو افکن عمر است نگاه زیبایت   نگاه چشم حقیقت نما نمیخواهم به خیر مقدمت امشب ثنای حق گویم یا که این دعایی دعال می خواهم اگرچه نغمه جان سوز و صوت داوودی رسد ز نغمه بلبل نوا نمیخواهم داوود خوانساری نغمه های داوود

 دوباره یاد تو مرا به قعر نار می کشد و آخرین نگاه تو مرا به دار میکشد تو ای صبا گذر نما به کوی یار من از وفا بگو که هجر روی تو تو تنم به نار می کشد با آسمان هفتمین  ستارهای اگر بود یارم آن ستاره را که نقشه یار می کشد دیده ز خون ترم سفید شد به راه تو زبس عشق روی تو دل انتظار میکشد برای زیر پای تو دلم چو گل فروش عشق به دوش خود سبد سبد گل بهار می کشد بیا و در فراق خود دعای بیکران ببینیم که دست من به آسمان خط نگار می کشد ببین که یوسف از وفا برای چیدن گلی ز گار بی وفا جفای خار می کشد داوود خوانساری نغمه های داوود ۹۲

ببین چشمان خونبارم همیشه تو گل هستی و من خارم همیشه چنان از دوری تو بی قرارم که گویی مثل بیمارم همیشه توی برتر ز صدها لیدی ناز چو مجنون بر تو غمخوارم همیشه تو هر قدر ایکه خواهی ناز فرما بازارت خریدارم همیشه اگر فرهاد از گورش برآید ببیند به زودی دارم همیشه اسیران کمند جانگدازم به بند تو گرفتارم همیشه  کجایی ای گل آلاله من به تو مشتاق دیدارم همیشهزدوری توش و دیوانه داوود که از هجرت در آزارم همیشه داوود خوانساری نغمه های داوود ۹۲

 یک نصیحت با تو دارم ای جوان ارزش وقت و زمان خود بدان لحظه های عمر خود را همچو گنج گرمی نکو داری نبینی دردورنج فرصتی داری تلف دیگر مکن کیمیای عمر خود را سر مکن چون کنی اندیشه در کار جهان محترم باشی بر پیر و جوان یا اگر بیهوده عمرت شد نهان پوچ و بی ارزش شوی در این میان بشنو از داوود با سوز و فغان پند و اندرزی چهار تبر زبان داوود خوانساری نغمه های داوود ۹۱

طایر عقل گشوده پروبالی خوشرنگ